Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(o oddychaniu)

См. также в других словарях:

  • dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… …   Słownik języka polskiego

  • flawoproteid — m IV, D. u, Ms. flawoproteididzie, blm biol. «białko złożone, zawierające żółtą ryboflawinę (witaminę B2); występuje w komórkach zwierzęcych i roślinnych, uczestniczy w oddychaniu komórkowym» ‹łac. + proteid› …   Słownik języka polskiego

  • namiot — m IV, D. u, Ms. namiotocie; lm M. y «przenośne pomieszczenie z impregnowanej tkaniny, rozpinanej na rusztowaniu z metalowych lub drewnianych drążków i przytwierdzonej linkami do kołków wbitych w ziemię, mające najczęściej kształt małego domku lub …   Słownik języka polskiego

  • przepona — ż IV, CMs. przeponanie; lm D. przeponaon 1. anat. «szeroki, płaski mięsień poprzecznie prążkowany, oddzielający u człowieka i u ssaków jamę piersiową od brzusznej, odgrywający ważną rolę w oddychaniu» 2. techn. «elastyczna, cienka przegroda… …   Słownik języka polskiego

  • skóra — ż IV, CMs. skórze; lm D. skór 1. «zewnętrzna powłoka ciała kręgowców, pełniąca funkcję ochronną, biorąca udział w termoregulacji, oddychaniu, wydalaniu (pot) i gospodarce wodnej; zawiera receptory wrażliwe na dotyk, ucisk, ciepło, zimno, ból oraz …   Słownik języka polskiego

  • termoregulacja — ż I, DCMs. termoregulacjacji, blm biol. «regulacja temperatury ciała występująca u ptaków i ssaków, zapewniająca jej stałość, polegająca na utrzymaniu stanu równowagi między ilością ciepła wytwarzanego w organizmie w procesach przemiany materii a …   Słownik języka polskiego

  • tlenowy — «odnoszący się do tlenu; zawierający tlen, dostarczający tlenu» ∆ Aparat tlenowy «aparat umożliwiający oddychanie, niezależnie od atmosfery otoczenia, dawkowanym tlenem sprężonym w butli stalowej, używany w lecznictwie oraz podczas przebywania w… …   Słownik języka polskiego

  • trudność — ż V, DCMs. trudnośćści; lm MD. trudnośćści 1. «to, co jest trudne, uciążliwe, czego przezwyciężenie wymaga trudu, wysiłku; zwykle w lm: przeciwności, przeszkody, komplikacje» Istotna, poważna, ogromna, pozorna, znaczna trudność. Trudności… …   Słownik języka polskiego

  • ugnieść — dk IX, ugniotę, ugnieciesz, ugnieć, ugniótł, ugniotła, ugnietli, ugnieciony, ugniótłszy ugniatać dk I, ugnieśćam, ugnieśćasz, ugnieśćają, ugnieśćaj, ugnieśćał, ugnieśćany 1. «uciskając, cisnąc z siłą ubić, spłaszczyć coś» Ugniatać powierzchnię… …   Słownik języka polskiego

  • dyfteryt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dyfterytycie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ostra choroba zakaźna, atakująca najczęściej dzieci między trzecim a szóstym rokiem życia, objawiająca się gorączką, zapaleniem błon śluzowych gardła i nosa, a w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odkaszliwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib odkaszliwaćluję, odkaszliwaćluje, odkaszliwaćlują {{/stl 8}}– odkaszlnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, odkaszliwaćnę, odkaszliwaćnie, odkaszliwaćnij, odkaszliwaćnął, odkaszliwaćnęli, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} kaszląc …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»